Zapalenie płuc
EtiologiaPozaszpitalne zapalenie płuc rozwija się najczęściej na drodze wziewnej, kiedy do układu oddechowego zdrowego człowieka dostają się skażone patogenem kropelki z układu oddechowego innej osoby, np. w wyniku kaszlu lub kichnięcia. Przyczyną może być także zachłyśnięcie się treścią z jamy ustnej lub aspiracja wydzieliny z górnych dróg oddechowych. Miejsca te są naturalnie zasiedlane przez kolonie drobnoustrojów, które po przedostaniu się do dolnych partii dróg oddechowych powodują zapalenie.
Chorobie sprzyja także palenie tytoniu, praca w warunkach obciążających układ oddechowy (narażenie na wdychanie pyłu), choroby zębów, cukrzyca, przewlekła niewydolność serca, choroba obturacyjna płuc, a także okoliczności narażające na zachłyśniecie, jak nadużywanie środków odurzających, choroby układu pokarmowego, nerwowego oraz choroby psychiczne. Wśród okoliczności sprzyjających wymienia się także domowe leczenie chorób przewlekłych, domowe leczenie ran czy bliskie kontakty z osobą będącą nosicielem patogenów opornych na antybiotyki. Do pozaszpitalnego zapalenia płuc dochodzi najczęściej na drodze infekcji Streptococcus pneumoniae (dwoinka zapalenia płuc), Haemophilus influenzae, Mycoplasma pneumoniae.
Podobnie jak w przypadku pozaszpitalnych zakażeń dróg oddechowych, do szpitalnych infekcji dochodzi na drodze wziewnej podczas kontaktu z drugim człowiekiem. Ma to szczególne znaczenie w przypadku HCAP (zakażeń związanych z kontaktem ze służbą zdrowia). Intubacja i podłączenie respiratora natomiast mogą prowadzić do przeniesienia drobnoustrojów z jamy ustnej i górnych dróg oddechowych w dolne parte układu, co przy unieruchomieniu chorego może wywołać powstanie ognisk zapalnych. Patogeny wywołujące zapalenie płuc to znów najczęściej Streptococcus pneumoniae (dwoinka zapalenia płuc), Haemophilus influenzae, a także bakterie Gram-dodatnie: Staphylococcus aureus (gronkowiec złocisty), pałeczki Gram-ujemne: Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Acinetobacter spp., Legionella pneumophilia. Zapaleniom szpitalnym sprzyja przebyta w nieodległym czasie antybiotykoterapia, częste pobyty w środowisku lekoopornych szczepów: w placówkach medycznych, zakładach opiekuńczych, domu opieki. Mogą one przebiegać na drodze kontaktu ze środowiskiem placówki medycznej, jak powietrze, sprzęt, odzież personelu oraz przenoszenie drobnoustrojów z pacjenta na drugiego pacjenta, czy obecność lekoopornych patogenów na skórze osób pracujących w palcówce.